ในยุคนี้การดูแลรักษาคนป่วยนั้นไม่ได้แปลว่าจะต้องรักษาแค่ร่างกายเท่านั้น หากแต่การรักษาทางใจก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน เพราะว่าการรักษาแบบประคับประคองคือสิ่งที่เหมาะสมกับหลายต่อหลายด้าน เช่นสุขภาพจิตของคนป่วย และสุขภาพจิตของคนดูแล อย่างไรก็ดีสิ่งที่ต้องให้ความสำคัญไม่แพ้กันก็คือเรื่องของอาหารนั่นเอง มาดูกันดีกว่าว่า เรื่องน่ารู้ของอาหารสำหรับการรักษาแบบประคับประคองนั้นมีอะไรบ้าง
1.ผลไม้ที่ควรกิน
คนที่เป็นผู้ดูแลจะต้องทำความเข้าใจว่าการกินอาหารของคนป่วยไม่เหมือนกับคนปกติ รวมไปถึงการกินผลไม้ก็เช่นกัน โดยผลไม้ที่เหมาะสมกับคนป่วยก็ได้แก่ กล้วยน้ำว้า มะละกอ แก้วมังกร เป็นต้น หากสังเกตจุดร่วมของผลไม้เหล่านี้ก็คือการนิ่มและเคี้ยวง่าย ซึ่งการที่คนป่วยกินไม่ได้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะต้องบดหรือปั่นใส่สายอาหาร แต่ให้ทยอยกิน ไม่ฝืนให้คนป่วยต้องกินไป เพราะแม้จะฝืนให้คนป่วยต้องกินก็ไม่ได้แปลว่าจะทำให้เกิดผลดีแต่อย่างใด ตรงกันข้ามอาจจะเกิดอาการแน่นท้อง ท้องอืด ท้องเฟ้อ คลื่นไส้ได้ ผลไม้ทั้งกล้วยน้ำว้า มะละกอ และแก้วมังกร เป็นผลไม้ที่ย่อยง่าย มีไฟเบอร์สูง เมื่อกินแล้วจะทำให้ขับถ่ายได้ง่ายและท้องไม่ผูก เหมาะสมกับคนป่วยอย่างมาก ตรงกันข้าม ผลไม้ที่ต้องหลีกเลี่ยงก็คือ ผลไม้อย่างทุเรียน หรือลำไย เพราะเป็นผลไม้ที่มีน้ำตาลสูง ย่อยยาก อีกทั้งยังทำให้เกิดปัญหาเมื่อกินไปเป็นจำนวนมากอีกด้วย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า คนป่วยจะไม่สามารถกินสิ่งที่อยากกินได้ เราควรผ่อนคลายและตามใจคนไข้บ้าง เพื่อที่จะลดปัญหาผู้ป่วยเครียด
2.ผักที่ควรกิน
สำหรับผักที่ควรให้ผู้ป่วยกินก็ได้แก่ผักจำพวกมะเขือเทศ แครอท ฟักทอง โดยอาจต้ม จนสุกนิ่มดีแล้วค่อยให้ผู้ป่วยกิน เพื่อลดปัญหาท้องอืด อาหารย่อยๆ ในขณะที่ผักสด ก็คืออาหารที่ควรเลี่ยงไปจะดีกว่า เพราะว่าหากให้ผู้ป่วยได้กินแล้ว อาจทำให้ท้องอืด อาหารไม่ย่อยได้ เพราะเราต่างก็รู้กันดีอยู่แล้วว่าผักนั้นย่อยยาก จะดีกว่าหรือไม่ หากเราเลือกอาหารย่อยง่าย
3.ซื้ออาหารสำเร็จดีหรือไม่
สำหรับอาหารสำเร็จนั้น เป็นสิ่งที่ต้องหลีกเลี่ยงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะว่าอาจจะทำให้เกิดปัญหานั่นก็คือ ความสกปรก บางครั้งผู้ป่วยอาจท้องเสียได้ หรือบางครั้งอาจจะพบว่ามีสารอาหารไม่พึงประสงค์มาได้นั่นเอง เช่นเค็มไป หรือใส่น้ำตาลมากไป
และนี่ก็คือเรื่องของอาหารที่ทุกคนควรใส่ใจให้ความสำคัญ ไม่จำเป็นต้องเคร่งเครียด แต่ก็พยายามคำนึงถึงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ รับรองว่าคนที่ทำการรักษาแบบประคับประคองจะมีความสุข คนป่วยก็จะมีความสุขมากขึ้นโดยไม่ต้องขัดแย้งกัน
